 Suzanna had drie oudere broers. Een broer
was al
gestorven voor zij geboren werd. Daarna komt er nog een
jongen bij in het gezin.De kinderen werden
protestants-christelijk opgevoed, maar gingen wel gewoon naar
de openbare lagere school.
Op 4 augustus 1889 werd Suzanna gedoopt in de Oude Kerk
van de Nederlands Hervormde Gemeente.
Als enige dochter in het gezin had zij het niet
gemakkelijk thuis met haar dominante vader. Hij besliste
dat het haar taak was om later voor haar ouders te zorgen
en dat betekende dat ze na de lagere school geen verdere
opleiding mocht volgen. Ook een huwelijk was voor haar niet
weggelegd. Er waren meerdere mannen die haar graag als
vrouw willen, maar de ijzeren wet van haar vader woog
zwaarder.
 Suzanna
was niet tevreden met alleen de lagere
school. Zonder dat haar vader het wist, volgde ze,
betaald van haar eigen zakgeld, een opleiding tot
apothekersassistente. Zij behaalde haar diploma, maar
haar vader werd woedend en ze mocht haar opleiding niet
in de praktijk brengen.
In 1923 legde haar vader het ambt van notaris neer en Suzanna verhuisde met haar ouders naar Apeldoorn.
Het
was haar taak voor haar ouders te zorgen.
In 1927
stierf haar moeder op 71-jarige leeftijd. En een paar jaar
later, op 81-jarige leeftijd, overleed ook haar vader. Inmiddels
was Suzanna in die tijd, begin jaren dertig,
al begonnen met schrijven.
Suzanna
van Hamersvelt wordt
Sanne van
Havelte
Zelf
is Sanne van Havelte dus nooit getrouwd en zij is, wat
in die tijd dan normaal was, natuurlijk kinderloos
gebleven. Wel had ze een heel goede band met haar
neefjes en nichtjes, die dan ook graag bij haar kwamen
logeren. |
 |
Voor
één van haar nichtjes schreef ze een verhaal in een
schriftje. Elke week kwam het nichtje langs en las dan
het vervolg van het verhaal. Het was de romance van Frans
en Jo, twee jonge mensen die elkaar in de trein
ontmoeten.
Toen
het verhaal af was en er vierentwintig
schriften waren volgeschreven, stelde haar schoonzus voor
het verhaal naar een
uitgever te sturen ter beoordeling.
 En
zo ontving W.J.
Thieme en Cie te
Zutphen in juli 1933 het manuscript Jo, dat als boek de
titel Hun geheim zou
krijgen.
Hun geheim verscheen in 1934
met 'teekeningen' van Hans Borrebach.
Volgens zeggen had de uitgever het boek eerst aan zijn
dochter laten lezen.
Toen deze er enthousiast over was, had ook de uitgever
zelf het boek beoordeeld. In augustus 1933 kreeg Suzanna te horen
dat, hoewel er nog wat aan verbeterd moest worden, haar
boek zou worden uitgegeven. Ze ontving hiervoor 150 gulden.
Suzanna koos als
pseudoniem de naam Sanne van Havelte. Ze vond dit
een passender schrijversnaam en ze kon zich er achter verschuilen. Ze
was bang voor slechte kritieken, maar die angst bleek ongegrond.
Het boek werd
heel goed ontvangen, de recensenten waren zeer lovend
over Hun geheim en daarna werd dan ook zonder
aarzelen door Thieme het tweede boek, Mieks
moeilijkheden, op de markt gebracht.
Desondanks ontstonden er moeilijkheden
tussen haar en de uitgever. Sanne vond dat ze de
drukproeven te laat kreeg en ze vond het heel
vervelende dat ze de illustraties van Hans Borrebach
niet vooraf te zien kreeg. Ook de prijs van de boeken
volgens haar te hoog en ze deelde ook niet mee in de winst.
 Het
derde boek, Hanna's vlucht, kwam dan
ook uit bij een andere uitgever, Van Holkema en
Warendorf. Deze uitgeverij had al een goeie naam op het
gebied van kinder- en meisjesboeken. Het boek verscheen in 1939 in de serie 'De goede kameraad' met illustraties
van Rie Reinderhoff.
Toen haar schrijfcarrière goed op dreef
was, brak in 1940 de oorlog uit. Tijdens de oorlog
verbleef ze op
verschillende adressen in Vught,
Amsterdam en Katwijk. Haar boeken werden weliswaar niet
uitgegeven, maar stoppen
met schrijven deed ze niet.
Toen de oorlog
eenmaal voorbij was,
begon Sanne van Havelte met reizen. Ze bezocht onder andere Knokke, Frankrijk en
in 1952 zelfs Afrika.
De ervaringen die ze opdeed
tijdens haar reizen, verwerkte ze in haar boeken,
zoals in In den storm, dit boek speelt in Knokke.
Verder in De verborgen fontein, dat in Zuid-Afrika speelt en Onder de mimosa's,
dat in Frankrijk is
gesitueerd.
Uiteindelijk
vestigde
ze zich in Huis ter Heide bij Zeist. In 1967 verscheen haar laatste boek, Jil's
roeping.
Op
19 december 1968 overleed Suzanna van Hamersvelt, 79 jaar oud, in
een ziekenhuis aan de
gevolgen van ouderdom.
In totaal zijn er zeventien
boeken van haar verschenen:
-
dertien meisjesboeken die samen een serie vormen,
waarin
steeds leden uit vier families een rol spelen. Het
betreft de families Ter Hegge, Van Eek, de familie
Huizinga en Van Lelieveld.
-
twee
meisjesboeken die buiten
deze serie vallen en
-
twee kinderboeken, waarvan er één, Josje's eerste reis,
geschreven is voor de kinderen van haar bovenburen. Ook
schreef zij korte
verhalen voor dagbladen en tijdschriften, waaronder 'Libelle'
en 'Margriet'.
|
 |
